Полная версия стихов АсадоваКак мно

Полная версия стихов Асадова

Как много тех, с кем можно лечь в постель,
Как мало тех, с кем хочется проснуться…
И утром, расставаясь улыбнуться,
И помахать рукой, и улыбнуться,
И целый день, волнуясь, ждать вестей.

Как много тех, с кем можно просто жить,
Пить утром кофе, говорить и спорить…
С кем можно ездить отдыхать на море,
И, как положено – и в радости, и в горе
Быть рядом… Но при этом не любить…

Как мало тех, с кем хочется мечтать!
Смотреть, как облака роятся в небе,
Писать слова любви на первом снеге,
И думать лишь об этом человеке…
И счастья большего не знать и не желать.

Как мало тех, с кем можно помолчать,
Кто понимает с полуслова, с полувзгляда,
Кому не жалко год за годом отдавать,
И за кого ты сможешь, как награду,
Любую боль, любую казнь принять…

Вот так и вьётся эта канитель -
Легко встречаются, без боли расстаются…
Все потому, что много тех, с кем можно лечь в постель.
Все потому, что мало тех, с кем хочется проснуться.

Как много тех, с кем можно лечь в постель…
Как мало тех, с кем хочется проснуться…
И жизнь плетёт нас, словно канитель…
Сдвигая, будто при гадании на блюдце.

Мы мечемся: – работа… быт… дела…
Кто хочет слышать - всё же должен слушать…
А на бегу - заметишь лишь тела…
Остановитесь… чтоб увидеть душу.

Мы выбираем сердцем – по уму…
Порой боимся на улыбку - улыбнуться,
Но душу открываем лишь тому,
С которым и захочется проснуться.

Как много тех, с кем можно говорить.
Как мало тех, с кем трепетно молчание.
Когда надежды тоненькая нить
Меж нами, как простое понимание.

Как много тех, с кем можно горевать,
Вопросами подогревать сомнения.
Как мало тех, с кем можно узнавать
Себя, как нашей жизни отражение.

Как много тех, с кем лучше бы молчать,
Кому не проболтаться бы в печали.
Как мало тех, кому мы доверять
Могли бы то, что от себя скрывали.

С кем силы мы душевные найдем,
Кому душой и сердцем слепо верим.
Кого мы непременно позовем,
Когда беда откроет наши двери.

Как мало их, с кем можно – не мудря.
С кем мы печаль и радость пригубили.
Возможно, только им благодаря
Мы этот мир изменчивый любили.

Результаты (польский) 1:

Pełna wersja słowa:Jak wielu z tych, z którymi może pójść do łóżka,Jak mało jest tych, którzy chcą zjeść...I rano, rozstanie uśmiechI fala jego dłoni i uśmiech,I cały dzień, podekscytowany, czekam na wiadomości.Jak wielu z tych, z którymi mieszkasz,Pić poranną kawę, porozmawiać i polemizować...Z którymi możesz udać się zrelaksować się nad morzem,I, jak powinno być- i w radości i smutkuByć blisko... Ale nie kochać...Jak niewielu jest tych, którzy chcą marzyć!Przyglądać się, jak chmury na niebie, rójNapisać słowo miłość na pierwszy śnieg,I myśleć tylko o tym człowieku....I szczęścia więcej nie wiem i nie pragną.Jak niewielu jest tych, którzy cicho,Kto rozumie doskonale, w skrócie,Kto nie przeszkadza roku daćI dla kogo będzie można, jako nagroda,Każdy ból, wszelkie kary do podjęcia...To jest jak zielone tereny i GIMP-Łatwe do spełnienia, bez części ból...To dlatego wiele osób z którymi możesz udać się do łóżka.To jest ponieważ kilka osób z którymi chcę się obudzić.Jak wielu z tych, z którymi może leżeć w łóżku...Jak mało jest tych, którzy chcą zjeść...I pletët życie nas, jak GIMP...Przesunięcie, choć przy podejmowaniu przepowiednie na talerzyk.My mečemsâ:-praca... Gen... sprawa...Kto chce usłyszeć wszystko musi słuchać...Podczas biegu, czasem tylko ciała...Pobytu... Aby zobaczyć duszy.Wybieramy serce na myśl...Czasami boimy się uśmiech uśmiechAle dusza otwarta tylkoZ tym i chce się obudzić.Jak wielu z tych, z którymi możesz porozmawiać.Jak niewielu jest tych, którzy przestrzegania ciszy.Kiedy nadzieja jest cienka nićMiędzy nami, jak się proste do zrozumienia.Jak wielu z tych, którzy się smucić,Ciepła wątpliwości.Jak kilka osób z którymi można się nauczyćSam jako odbicie naszego życia.Jak wielu z tych, z którymi lepiej milczećKtórzy chcieliby wygadać w smutku.Jak kilka osób, którym ufamyMoże że ukryte od siebie.Z kim możemy znaleźć siłę duchowąKim są sercem i duszą ślepo wierzyć.Także Zapraszamy,Kiedy problem jest aby otworzyć drzwi.Jak kilka osób z którymi nie może mudrea.Smutku i radości prigubili.Chyba tylko dzięki ichJesteśmy zmienić świat miłości.

Результаты (польский) 2:

Pełna wersja poezji Asadowem Jak wielu z tych, z którymi można iść do łóżka, jak mało tych, którzy chcą się obudzić ... A rano, rozstanie się uśmiech, i pomachał i uśmiechnął się, i cały dzień, niepokojące, czekając na wieści. Jak wielu z tych, z którymi można po prostu żyć, pić kawę rano, rozmawiając i argumentując ... Z kim mam się udać na odpoczynek na morzu, oraz, zgodnie z oczekiwaniami - i w radości i smutku Bądź tam ... Ale to nie jest miłość ... Jak mało tych, którzy chcą marzyć! Patrz jak roi chmury na niebie, aby napisać słowo miłość na pierwszym śniegu, i myśleć tylko o człowieka ... I szczęście już nie wiedzą i nie chcą. Jak niewielu z tych, z którymi można się milczeć, który doskonale rozumie, poluvzglyada, którzy nie przeszkadza dając rok po roku, i dla kogo będzie można, jako nagrodę, bólu, każda karnego podjąć ... To jest jak wiatr ten chaotyczny - łatwe do spełnienia, bez bólu rozstać ... To dlatego, że wielu z tych, z którymi można przejść do łóżko. Wszystko dlatego, że kilka z tych, z którymi chcesz się obudzić. Jak wielu z tych, z którymi można iść do łóżka ... Jak mało tych, którzy chcą się obudzić ... A życie splata nas jak gimp ... Shifting, jeśli w zgadywanie na spodek. Lecimy: - Praca ... życie ... sprawa ... Kto chce usłyszeć - jeszcze słuchać ... A w biegu - pamiętać tylko ciało ... . Zostań ... zobaczyć duszę Wybieramy serce - umysłu ... Czasami boimy się uśmiechać - uśmiech, ale dusza otwarta tylko do tych, z którymi chcesz się obudzić. Jak wielu z tych, z którymi można porozmawiać. Jak mało tych, którzy z szacunkiem milczeć. Kiedy cienka nitka nadziei Między nami, jako prostego zrozumienia. Jak wielu z tych, z którymi można smucić, podgrzewane pytania zwątpienia . Jak niewielu z tych, z którymi można rozpoznać siebie jako odbicie naszego życia. Jak wielu z tych, z którymi lepiej byłoby milczeć, Kto nie wygadać się do prasy. W kilku z tych, ufamy się mogło ukryć przed samym sobą. W Kim jesteśmy siły duchowe znajdziemy serce i duszę Aby ślepo wierzyć w. Kto z pewnością zaprosi, gdy kłopoty będzie otworzyć drzwi. Jak niewielu z nich, z którymi można -. nie mądry . Z kim możemy wypić smutek i radość Może tylko dzięki nim , że my zmieniać świat umiłował.

Результаты (польский) 3:

Pełnej wersji wiersze Artur Rasizade

jak wiele podmiotów, z którymi można leżeć w łóżku,
jak mało tych z którymi nie chcesz budzić się ...
I dzisiaj rano, rzeczywiście uśmiech,
i miasta łask, a uśmiech,
i przez cały dzień, bez obaw, poczekać na obiecaną.