Я помню чудное мгновенье:Передо мно

Я помню чудное мгновенье:
Передо мной явилась ты,
Как мимолетное виденье,
Как гений чистой красоты.

В томленьях грусти безнадежной
В тревогах шумной суеты,
Звучал мне долго голос нежный
И снились милые черты.

Шли годы. Бурь порыв мятежный
Рассеял прежние мечты,
И я забыл твой голос нежный,
Твой небесные черты.

В глуши, во мраке заточенья
Тянулись тихо дни мои
Без божества, без вдохновенья,
Без слез, без жизни, без любви.

Душе настало пробужденье:
И вот опять явилась ты,
Как мимолетное виденье,
Как гений чистой красоты.

И сердце бьется в упоенье,
И для него воскресли вновь
И божество, и вдохновенье,
И жизнь, и слезы, и любовь.

Результаты (грузинский) 1:

მახსოვს მშვენიერი მომენტი
გაჩნდა ჩემს წინ,
როგორც fleeting ხედვა,
როგორც გენიალური სუფთა სილამაზის.

წამებაში უიმედო სევდა
განგაშის ხმაურიანი bustle,
გაისმა ჩემთვის დიდი სატენდერო ხმა
და ოცნებობდა ლამაზი თვისებები.

როგორც წელი გავიდა. Storms გამოიქცევიან მეამბოხე
გაფანტული ძველი ოცნება
და დამავიწყდა თქვენი სატენდერო ხმა,
შენი ზეციერი თვისებები.

უდაბნოში, სიბნელეში ტყვეობაში
ისხდნენ ჩუმად ჩემი დღეები
გარეშე ღვთაების, გარეშე შთაგონების,
გარეშე ცრემლები, გარეშე ცხოვრება, სიყვარულის გარეშე.

სული მოვა გამოღვიძება:
აქ კიდევ ერთხელ გაჩნდა,
როგორც fleeting ხედვა,
როგორც გენიალური სუფთა სილამაზის.

და ჩემი გული სცემს ექსტაზი,
და აღდგა ისევ მას
და ღვთაების და შთაგონების,
და ცხოვრება, და ცრემლები და სიყვარული.