сравнительно новое направление наук

сравнительно новое направление науки и практики, сложившееся на стыке социальной психологии, психологии управления, психологии труда и инженерной психологии, психологии профессий, системотехники, теории оптимального управления. Основной предмет рассмотрения и воздействия в О. п.— организационная реальность. Под ней понимается система взаимосвязей и взаимозависимостей двух и более людей, складывающаяся (отчасти преднамеренно, отчасти стихийно) в ходе их взаимодействия и прежде всего — делового. Помимо изучения организационной реальности О. п. уделяет внимание изучению процессов управления персоналом организаций, подбора и расстановки трудовых кадров преодоления конфликтов и кризисов в профессионально-трудовых общностях (Е.А.Климов). В западных странах (и прежде всего в США) основным направлением в О. п. является индустриально-организационная психология. Ее задачей является способствовать благополучию людей посредством применения психологических знаний и методов во всех организациях, производящих товары и предоставляющих услуги. Работы в этом направлении включают в себя разработку и использование психологической теории и методологии для решения проблем организаций и проблем, с которыми индивидуумы и -группы сталкиваются в организациях. В соответствии с этим работы в области индустриально-организационной психологии включают три круга проблем: 1) работающий человек (набор, отбор и распределение сотрудников; их обучение и социализация; мотивация и удовлетворенность работой; потери рабочего времени, текучесть кадров и преданность организации); 2) работа, профессиональная деятельность, где изучаются вопросы планирования работы и условий труда; здоровья, безопасности и благополучия работников, выполнения работы и ее измерения; профессиографического анализа и оценки трудозатрат; 3) организация, при изучении которой частными вопросами являются: социальная система и коммуникативные связи организаций; групповая деятельность и лидерство в организациях; организационные изменения и развитие (Л. Джуэлл).

Результаты (армянский) 1:

համեմատաբար նոր տարածքը գիտության եւ պրակտիկայի խաչմերուկում սոցիալական հոգեբանության, կառավարման հոգեբանության, հոգեբանության աշխատանքի եւ ինժեներական հոգեբանության, հոգեբանության մասնագետների, համակարգերի, օպտիմալ կառավարման տեսության. Հիմնական քննարկումը եւ ազդեցության O. p.- կազմակերպական իրականությունը. Հասկանալի է, որպես համակարգի փոխադարձ եւ փոխհարաբերությունների երկու կամ ավելի մարդկանց ներքեւ (մասամբ միտումնավոր եւ մասամբ տարերայնորեն`) ընթացքում փոխգործակցության, եւ առաջին հերթին, բիզնեսը. Ի լրումն ուսումնասիրության կազմակերպչական իրականության, Օ n. Կենտրոնանում է ուսումնասիրության գործընթացներում կադրերի կառավարման, աշխատանքի ընտրության եւ տեղաբաշխման անձնակազմի կառավարման հակամարտությունների եւ ճգնաժամերի մեջ մասնագիտական ​​եւ աշխատանքային համայնքների (E.A.Klimov). Արեւմտյան երկրներում (հիմնականում ԱՄՆ-ում) - ի հիմնական ուղղությամբ O. թիվ է արդյունաբերական կազմակերպական հոգեբանության. Դրա առաքելությունն է նպաստել մարդու բարեկեցության կիրառման միջոցով հոգեբանական գիտելիքների եւ տեխնիկայի բոլոր այն կազմակերպություններին, որոնք արտադրում են ապրանքներ եւ ծառայություններ մատուցելու. Աշխատանքային այս ուղղությամբ ներառում է զարգացման եւ օգտագործման հոգեբանական տեսության եւ մեթոդաբանության դիմել կազմակերպություններին եւ Հայաստանի առջեւ ծառացած խնդիրները անհատների եւ կազմակերպությունների խմբերի. Համաձայն սույն աշխատանքի ոլորտում արդյունաբերական-կազմակերպչական հոգեբանության երեք շարք խնդիրների: 1) աշխատանքային ժողովրդին (հավաքագրում, ընտրությունը եւ բաշխումը աշխատակիցների, նրանց կրթությունը եւ սոցիալականացման, մոտիվացիոն եւ աշխատատեղերի գոհունակությունը, կորուստ աշխատանքային ժամանակ, աշխատակից շրջանառությունը եւ հավատարմությունը կազմակերպության). 2) աշխատանքը, մասնագիտական ​​գործունեություն է, որտեղ մենք ուսումնասիրել պլանը աշխատանքի եւ աշխատանքային պայմանների. առողջության, անվտանգության եւ բարեկեցության աշխատողների, կատարման եւ դրա չափման. professiograficheskogo վերլուծություն եւ գնահատում աշխատանքի. 3) կազմակերպությունը, որը հանդիսանում է ուսումնասիրությունը որոշակի հարցեր են սոցիալական համակարգի եւ կապի հաղորդակցության կազմակերպությունները. խմբի գործունեությունը եւ ղեկավարությունը կազմակերպություններում; կազմակերպչական փոփոխություն եւ զարգացում (Լ Jewell).