ПРИЛОЖЕНИЕ 2«У кладбища Ана-Бейит б

ПРИЛОЖЕНИЕ 2


«У кладбища Ана-Бейит была своя история. Предание начиналось с того, что жуаньжуаны, захватившие сарозеки в прошлые века, исключительно жестоко обращались с пленными воинами. При случае они продавали их в рабство в соседние края, и это считалось счастливым исходом для пленного, ибо проданный раб рано или поздно мог бежать на родину. Чудовищная участь ждала тех, кого жуаньжуаны оставляли у себя в рабстве. Они уничтожали память раба страшной пыткой - надевали на голову жертвы шири. Обычно эта участь постигала молодых парней, захваченных в боях. Сначала им начисто обривали головы, тщательно выскабливали каждую волосинку под корень. К тому времени, когда заканчивалось бритье головы, опытные убойщики - жуаньжуаны забивали поблизости матёрого верблюда. Освежёвывая верблюжью шкуру, первым делом отделяли её наиболее тяжёлую, плотную выйную часть. Поделив выю на куски, её тут же в парном виде напяливали на бритые головы пленных вмиг прилипающими пластырями - наподобие современных плавательных шапочек. Это и означало надеть шири. Тот, кто подвергался такой процедуре, либо умирал, не выдержав пытки, либо лишался на всю жизнь памяти, превращался в манкурта - раба, не помнящего своего прошлого... Манкурт не знал, кто он, откуда родом-племенем, не ведал своего имени, не помнил детства, отца и матери -одним словом, манкурт не осознавал себя человеческим существом. Лишённый понимания собственного «я», манкурт с хозяйственной точки зрения обладал целым рядом преимуществ. Он был равнозначен бессловесной твари и поэтому абсолютно покорен и безопасен... Манкурт был единственным в своём роде исключением - ему в корне чужды были побуждения к бунту, неповиновению. Он не ведал таких страстей... Манкурт как собака признавал только своих хозяев. С другими не вступал в общение... Все его помыслы сводились к утолению чрева. Других забот он не знал. Зато порученное дело исполнял слепо, упорно, усердно, неуклонно. Манкуртов обычно заставляли делать наиболее грязную, тяжёлую работу или же приставляли их к самым нудным, тягостным занятиям, требующим тупого терпения...

Куда легче снять пленному голову или причинить любой другой вред для устранения духа, нежели отбить человеку память, разрушить в нём разум, вырвать корни того, что пребывает с человеком до последнего вздоха, оставаясь его единственным обретением, уходящим вместе с ним и недоступным для других. Но кочевые жуаньжуаны, вынесшие из своей кромешной истории самый жестокий вид варварства, посягнули и на эту сокровенную суть человека. Они нашли способ отнимать у рабов их живую память, нанося тем самым человеческой натуре самое тяжкое из всех мыслимых и немыслимых злодеяний.

... Местные же племена не примирялись с такой утратой (земель) и считали своим долгом рано или поздно изгнать захватчиков. Как бы то ни было, большие и малые сражения шли с переменным успехом. Но и в этих изнурительных войнах были моменты затишья.

В одно из таких затиший купцы, пришедшие с караваном товаров в найманские земли, рассказывали, сидя за чаем..., что встретили в сарозеках одного молодого пастуха при большом верблюжьем стаде... Он оказался манкуртом. С виду здоровый, и не подумаешь, что такое сотворено. Наверное, не хуже других был когда-то и речист и понятлив, и сам совсем молодой ещё, только-только усы пробиваются, и обличьем недурён, а обмолвится словом - вроде как вчера народился на свет, не помнит, бедняга, не знает имени своего, ни отца, ни матери, ни того, что с ним сделали жуаньжуаны, откуда сам родом, тоже не знает...

При том разговоре присутствовала в юрте женщина, разливавшая чай купцам. То была Найман-Ана. Под этим именем осталась она в сарозекской легенде.

Найман-Ана виду не подала при заезжих гостях. Никто не заметил, как странно поразила её вдруг эта весть, как изменилась она в лице. Ей хотелось поподробней порасспросить купцов о том молодом манкурте, но именно этого она испугалась - узнать больше, чем было сказано. И сумела промолчать, задавила в себе возникшую тревогу, как вскрикнувшую раненую птицу...

Её сын был убит в одном из сражений с жуаньжуанами в сарозекской стороне... Но ни самого погибшего, ни его лошади, ни его оружия, никаких иных следов обнаружить не смогли...

И потянулись для Найман-Аны пустые дни на опустевшей земле... мысль о том, что сын остался брошенный на поле брани, что тело его не предано земле, не давала ему мира и покоя... Она должна была убедиться собственными глазами в том, что сын мёртв...

Сомнения мучили мать... А что, если вдруг он был жив, ещё жив каким-то чудом... А вдруг?..

...И когда заезжие купцы обмолвились за чаепитием о молодом манкурте, повстречавшемся им в сарозеках, не подозревали они, что тем самым бросили искорку в изболевшуюся душу Найман-Аны. Сердце её захолонуло в тревожном предчувствии. И мысль, что то мог оказаться её пропавший сын, всё больше, всё настойчивей, всё сильней завладевала её умом и сердцем. Мать поняла, что не успокоится, пока, разыскав и увидев того манкурта, не убедится, что это не сын её.

...Уже не п

Результаты (казахский) 1:

2-ҚОСЫМША


«зират Ана Beyit өз тарихы бар. дәстүр zhuanzhuany, Sarozek, өткен ғасырда ғана жәбірленуді тұтқындар сарбаздар тәркіленді фактісі басталды. орай, олар көрші аймақтағы құлдыққа сатқан, және осы тұтқын үшін бақытты нәтижесі қарастырылды, арналып сатылатын құл ерте ме, кеш, оның отанына іске алмады. Сойқан тағдыры оның құлы қалдырды zhuanzhuany сол күткен. жәбірленушінің ені басына тозған - Олар құл қорқынышты азаптау жады жойылған. Әдетте, бұл тағдыры шайқаста тұтқынға жас жігіттерді апатқа. Біріншіден, олар толығымен басын қырынған, мұқият түптеріне сайын шаштарды қырып. Сол уақытта, қырыну бастығы, тәжірибелі uboyschiki соңы - шыңдалған түйе жанында қаза zhuanzhuany. Osvezhёvyvaya түйе тері, бірінші оның ең ауыр, тығыз nuchae бөлігін бөліп. кесектерге мойнын бөлу, ол дереу жұптық түрінде олардың басшылары алуға бірден патчтар ұстанатын тұтқындарды қырылған - қазіргі заманғы жүзу регистрін сияқты. Бұл ені қоюға арналған. мұндай тәртібін зардап шеккен немесе қайтыс болған бір, азаптау төтеп бере алмай, немесе бүкіл сақтау өмір айырылған, mankurt айналды - Мен-руынан келіп қызметшісі, оның өткенді ұмытпай емес ... Mankurt ол кім білмеген,,, өзінің аты-білмеген, , оның әкесі мен анасы жүзінде сөз өзімді адам ауқатын іске асыру мүмкін емес mankurt, оның балалық еске алды. «I», экономикалық тұрғыдан бастап mankurt өз түсіну айырылған, бірқатар артықшылықтары бар. ол, тілазар бүліктер болды себептер үшін түбегейлі жат болып табылады - ол оның Mankurt түрінің бір ғана, ерекшелік болды ... сондықтан мүлдем бағындырып және қауіпсіз мылқау жаратылыстар тең болған. Ол мұндай құмарлықтың білген жоқ ... Mankurt ит тек олардың шеберлерді танылған. Екінші жағынан қарым енген жоқ ... Оның барлық ой құрсағына қанағаттандыруға ретінде болды. Тағы бір алаңдаушылық, ол білген жоқ. Бірақ тағайындалған жұмыс тұрақты, мұқият, соқырлар қатты орындады. Mankurt, әдетте, ең лас, қатты жұмыс істеу мәжбүр немесе тупой шыдамдылық талап ететін ең қажытатын, ауыр мамандықтар оларды қояды ...

адамның жады қайтаруға қарағанда Ол Сотталушылардың басын алып тастау немесе рухын жоюға кез келген өзге де зиян келтiруге оңай, ақыл оны жойып, оған және басқаларға қол жетпейтін ұшып, оның жалғыз қалған, сатып алуды, оның соңғы тыныс дейін адаммен болып қалады қандай тамыры тартып шығарыңыз. Бірақ көшпелі zhuanzhuany, оның пек әңгімелер ең қатал варварству жүзеге көтереді, және адамның ішкі мәні сұғатын болды. Олар осылайша барлық мүмкін және мүмкін емес қатыгез ең ауыр адам табиғатын тудыратын, алыс жады тұратын олардың қызметшілері алып жолын тапты.

... Жергілікті тайпалар да (жер) жоғалту Шығыспен, және ерте ме, кеш басқыншылардан қуып шығаратын өзінің парызы саналады емес. ол, ірі және шағын болса да, шайқас табысқа дәрежесі әртүрлі келді. Бірақ тіпті осы жету соғыстарда тыныштық сәті.

Найман жерлерде тауарлардың керуен келді отырып, осы затишья көпестер, бірінде шай басында отырғанда айтты ... Sarozek Түйе үлкен табыны бар жас бақташыны кездесті ... Бұл шықты mankurt. Ол сау болып көрінеді, ал бұл құрылады деп ойламаймын. Мұндай әлемде соңғы халық ретінде, Бедняга олардың атын білмейді, есінде жоқ - басқалары бір рет және болтливый және тапқырлар болды, және ол әлі де болса жас, тек мұрты Перфорацияланған, сөзді nedurёn сотталған адамның, еске қарағанда, бәлкім, жоқ нашар , әкесі де, шешесі де, ол қайдан zhuanzhuany жасалған заттар де, ... оны білмейді,

бұл әңгіме шай құйған саудагерлерді шатыр әйел болған кезде. Ол Найман-Ана болды. Осы атаумен ол sarozekskoy Аңыз қалды.

Найман-Ана көшпелі тарап ешқандай белгі берді. Ешкім де бетпе-бет өзгерді, ол кенеттен, осы хабарламада таң қалай оғаш байқадым. Ол жас mankurt мені көбірек porassprosit саудагерлерді келді, бірақ ол испугался - деді қарағанда көбірек білу. Мен үнсіз алатын болды проблема vskriknuvshuyu жараланған құс ретінде пайда болды ... қиыршық

Оның ұлы sarozekskoy жағында zhuanzhuanami бар шайқаста қаза тапты ... Бірақ марқұмның ешқайсысы немесе оның жылқы, немесе оның қару-жарақ, басқа ешқандай жолдар анықтау үшін емес еді ...

бұл ... және Найман-Ана арналған бос жер бос күндерді жетті ... оның ұлы шайқасына тастап деп идея, оның денесі жерленген емес, оған бейбітшілік пен тыныштық берген жоқ ... ұлы өлі екенін өз көздерімен тексеру

? .. қандай болса ... қандай кенеттен ол әлі кейбір ғажайып әлі тірі, тірі болды, егер ... күмәндар азаптап ана

... мүмкіндік береді слипте үшін саудагерлерді барған кезде бір кесе шай жас mankurt, олар сол арқылы Найман-Ана izbolevshuyusya жан ұшқын құйылған күдікті емес, бұл, Sarozek оларды кездесті. алаңдаушылығы қарсаңында жүрек оның zaholonulo. Және ол оның жетіспейтін ұлы, көп, көп табанды, күшейте болуы мүмкін деген идея оның ақыл мен жүрек иемденіп. анасы табылды және бұл оның ұлы емес екенін mankurt сенімді емес көріп отырып, дейін демалуға болмайды. түсіндім,

... Бұл N емес,