Как много тех, с кем можно лечь в п

Как много тех, с кем можно лечь в постель,
Как мало тех, с кем хочется проснуться,
И утром расставаясь улыбнуться,
И помахать рукой и улыбнуться,
И целый день волнуясь ждать вестей.
Как много тех, с кем можно просто жить,
Пить кофе утром, говорить и спорить,
С кем можно ездить отдыхать на море,
И как положено, и в радости и в горе,
Быть рядом, но при этом не любить.
Как мало тех, с кем хочется мечтать,
Смотреть, как облака роятся в небе,
Писать слова любви на первом снеге,
И думать лишь об этом человеке,
И счастья большего не знать и не желать.
Как мало тех, с кем можно помолчать,
Кто понимает с полуслова, с полувзгляда,
Кому не жалко год за годом отдавать,
И за кого ты, сможешь, как награду,
Любую боль, любую казнь принять.
Вот так и вьется эта канитель,
Легко встречаются, без боли расстаются,
Все почему? Все потому, что много тех,
С кем можно лечь в постель,
И мало тех, с кем хочется проснуться.
Мы мечемся, работа, быт, дела,
Кто хочет слышать, все же должен слушать,
А на бегу увидишь лишь тела,
Остановитесь, что бы видеть душу.
Мы выбираем сердцем, по уму,
Боимся на улыбку улыбнуться,
Но душу открываем лишь тому,
С которым и захочется проснуться.
Как много тех, с кем можно говорить,
Как мало тех, с кем трепетно молчанье,
Когда надежды тоненькая нить,
Меж нами, как простое пониманье.
Как много тех, с кем можно горевать,
Вопросами подогревать сомненья,
Как мало тех, с кем можно узнавать,
Себя, как своей жизни отраженье.
Как много тех, с кем лучше бы молчать,
Кому не проболтаться бы в печали,
Как мало тех, кому мы доверять
Могли бы то, что от себя скрывали.
С кем силы мы душевные найдем,
Кому душой и сердцем слепо верим,
Кого мы непременно позовем,
Когда беда откроет наши двери.
Как много их, с кем можно не мудря,
С кем мы печаль и радость пригубили,
Наверно только им благодаря,
Мы этот мир изменчивый любили.
Эдуард Асадов

Результаты (греческий) 1:

Πόσοι από αυτούς με τους οποίους μπορείτε να πάτε για ύπνο,Πόσο λίγο όσους θέλουν να ξυπνήσειΚαι το πρωί αφήνοντας χαμόγελοΚαι κύμα το χέρι και το χαμόγελο,Και όλη την ημέρα ανησυχητική αναμονή για ειδήσεις.Πόσοι από αυτούς με τους οποίους μπορείτε απλά ζουνΠιείτε τον καφέ το πρωί, να μιλήσουν και να υποστηρίζουν,Με τους οποίους μπορείτε να οδηγήσετε το υπόλοιπο πάνω στη θάλασσα,Και όπως αναμένεται, και στην χαρά και στην θλίψη,Είναι κοντά, αλλά δεν αγάπη.Πόσο λίγο όσους θέλουν να ονειρεύονται,Παρακολουθήστε ως σύννεφα σμήνη στον ουρανό,Γράψτε την λέξη αγάπη σχετικά με τα πρώτα χιόνια,Και νομίζω ότι μόνο για αυτόν τον άνθρωπο,Και την ευτυχία, περισσότερα δεν ξέρω και δεν επιθυμούν για.Πώς λίγοι είναι αυτοί που σιωπούν,Ποιος καταλαβαίνει απόλυτα, με μια ματιά,Που δεν με πειράζει να δώσει χρόνο με το χρόνοΚαι για τους οποίους μπορείτε να ως ανταμοιβή Κανένα πόνο, ποινή να λάβει.Και πάει αυτό μωρολογία,Εύκολο να τηρηθεί, χωρίς το μέρος του πόνου,Όλα γιατί; Αυτό είναι επειδή πολλές από αυτές Που μπορώ να πάω για ύπνο,Και μερικά από εκείνους με τους οποίους θα ήθελα να ξυπνήσει.Εμείς mečemsâ, εργασίας, ζωής, επιχειρήσεις,Ποιος θέλει να ακούσει, ακόμα έχω να ακούτεΕνώ στο τρέξιμο θα δείτε μόνο το σώμαΤη διαμονή, που θα δούμε την ψυχή.Επιλέγουμε την καρδιά, το μυαλό,Φοβούνται να χαμόγελο χαμόγελοΑλλά η ψυχή να ανοίξει μόνοΜε αυτό και θέλω να ξυπνήσω.Πόσοι από αυτούς με τους οποίους μπορείτε να μιλήσετεΠόσο λίγο εκείνους vibrantly molčan′e,Όταν η ελπίδα είναι λεπτό νήμαΜεταξύ μας, ως μια απλή όμορφες στιγμές.Πόσοι από αυτούς με τους οποίους να μπορούν να θρηνήσουν,Ερωτήσεις να ζεσταθεί αμφιβολίες,Πόσο λίγοι είναι εκείνοι με τους οποίους μπορείτε να μάθετεΤον εαυτό του ως το είδωλό του ζωή.Πόσοι από αυτούς με τους οποίους είναι καλύτερο να παραμείνει σιωπηλήΠου θα κάνω τούμπανο στη θλίψη,Πόσο λίγο αυτές μπορούμε να εμπιστευθούμεΘα μπορούσε να που έχουν κρύβονται από τον εαυτό σας.Με τους οποίους μπορούμε να βρούμε πνευματικών δυνάμεωνΚαρδιά και την ψυχή που πιστεύουν στα τυφλάΤους οποίους καλούμε,Όταν το κόπο να ανοίξουμε τις πόρτες μας.Πόσοι από αυτούς με τους οποίους μπορείτε να κάνετε δεν mudrea,Με τους οποίους έχουμε θλίψη και χαρά, prigubiliΠιθανώς μόνο ευχαριστώΈχουμε αυτόν τον κόσμο του ευμετάβλητη αγαπούσε.Eduard Asadov

Результаты (греческий) 2:

Πόσοι από αυτούς με τους οποίους μπορείτε να πάτε στο κρεβάτι,
πόσο λίγο εκείνοι που θέλουν να ξυπνήσουν,
και το πρωί χωρίστρα χαμόγελο,
και κυμάτιζαν και χαμογέλασε,
και όλη την ημέρα ανησυχητική αναμονή για τις ειδήσεις.
Πόσοι από αυτούς με τους οποίους μπορείς να ζήσεις απλά,
να πιείτε τον καφέ το πρωί, μιλώντας και υποστηρίζοντας,
Ποιος μπορεί να πάει να ξεκουραστεί στη θάλασσα,
και όπως ήταν αναμενόμενο, στη χαρά και στη λύπη,
να είναι κοντά, αλλά όχι την αγάπη.
Πόσο λίγο εκείνους που θέλουν να ονειρεύονται, να
μοιάζουν με σύννεφα σμήνη στον ουρανό ,
γράφουν τα λόγια της αγάπης για το πρώτο χιόνι,
και σκέφτονται μόνο για τον άνθρωπο,
και την ευτυχία περισσότερο δεν γνωρίζουν και δεν θέλουν.
Πόσο λίγοι από αυτούς με τους οποίους μπορείτε να είστε σιωπηλοί,
ο οποίος καταλαβαίνει απόλυτα, poluvzglyada,
οι οποίοι δεν πειράζει χρόνο με το χρόνο, για να δώσει,
και για τους οποίους θα είναι σε θέση, ως ανταμοιβή,
κάθε πόνο, κάθε ποινή να λάβουν.
Αυτό είναι το πώς υφαίνει gimp,
εύκολο να συναντηθούν, να σπάσει χωρίς πόνο,
γιατί; Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι πολλοί από αυτούς
ποιον μπορώ να πάω για ύπνο,
και μερικοί από αυτούς με τους οποίους θέλετε να ξυπνήσετε.
Εμείς βιασύνη, την εργασία, τη ζωή, την επιχείρηση,
που θέλει να ακούσει, ακόμα πρέπει να ακούσουν,
και στο τρέξιμο θα δείτε μόνο το σώμα,
Διαμονή, για να δείτε την ψυχή.
Επιλέγουμε την καρδιά, το μυαλό,
φοβούνται να χαμογελάσει να χαμογελάσει,
αλλά η ψυχή ανοιχτή μόνο σε εκείνους
με τους οποίους θέλουν να ξυπνήσουν.
Πόσοι από αυτούς με τους οποίους μπορείτε να μιλήσετε,
πόσο λίγο εκείνοι που λατρεύεται τη σιωπή,
όταν κάθε ελπίδα είναι λεπτή νήμα
μεταξύ μας, ως μια απλή κατανόηση.
Πόσοι από αυτούς με τους οποίους μπορείτε να θλίβομαι,
Ερωτήσεις ζεστό αμφιβολία
πόσο λίγο εκείνους με τους οποίους μπορείτε να μάθετε
τον εαυτό του πώς αντανάκλαση της ζωής του.
Πόσοι από αυτούς με τους οποίους θα ήταν καλύτερα να παραμείνει σιωπηλός,
ποιος δεν ανατρέψει τα φασόλια θα είναι σε θλίψη,
πόσο λίγο εκείνους τους οποίους εμπιστευόμαστε
Θα μπορούσε αυτό από αυτόν που κρύβει.
Ποιος μας αναγκάζει πνευματική ανακάλυψη,
στην καρδιά και την ψυχή πιστεύουν τυφλά,
τα οποία σίγουρα θα καλέσει,
όταν το πρόβλημα θα ανοίξουμε τις πόρτες μας.
Πόσοι από αυτούς, με τους οποίους δεν μπορείτε σοφότεροι,
ο καθένας έχουμε τη θλίψη και τη χαρά γουλιά,
υποθέτω ότι είναι μόνο χάρη
Μας άρεσε πολύ αυτό τον κόσμο ασταθής.
Eduard Asadov

Результаты (греческий) 3:

Όπως πολλοί άνθρωποι, μπορείς να ξαπλώσεις στο κρεβάτι,Πολύ λίγοι άνθρωποι, θέλω να ξυπνήσω,και το πρωί. αντίστοιχα,και το χέρι του και το χαμόγελο της,ανησυχητικό μήνυμα και μια ολόκληρη μέρα περιμένει.Όπως πολλοί άνθρωποι, μπορεί να την απλή ζωή.ένα φλιτζάνι καφέ το πρωί, του διαλόγου και της συζήτησης,Μπορείς να οδηγήσεις στη θάλασσα να ξεκουραστείτε,και πώς να αρχίσει, με χαρά και θλίψη,κοντά, αλλά όχι την αγάπη.Πολύ λίγοι άνθρωποι, θέλω να ονειρεύομαι,Κοίτα τα σύννεφα, όπως πλημμύρες,Με το πρώτο χιόνι αγάπη γράψει κάτι,Και σκέφτομαι μόνο αυτό το άτομο,και η μεγαλύτερη ευτυχία δεν ξέρω και δεν θέλω.Πολύ λίγοι άνθρωποι, μπορεί να ηρεμήσει λίγο,Ποιος ξέρει την ιδέα ότι, στο δίχτυ "3 π ο α в г μονάδων,Έλεος, χρόνο με το χρόνο, που δεν τα παρατάς,και για το ποιος είσαι, ως ανταμοιβή,Κάτι για τον πόνο, την αποδοχή κάθε τιμωρία.Αυτό είναι που βάζει η μονότονη και πράγματα,Δεν είναι οδυνηρό χωρισμό, είναι πολύ εύκολο να γνωρίσεις,Όλα τα γιατί;από όλους τους ανθρώπους, επειδή πολλοί,Ποιος μπορεί να ξαπλώσω στο κρεβάτι,και το μωρό που θέλει να ξυπνήσει.Η δουλειά μας, τη ζωή, ομελέτα, με την υπόθεσηΠοιος θέλει να ακούσει, θα πρέπει να ακούσει,και μόνο στο ότι το Σώμα του τρέχοντας,σταμάτα, ελπίζω να βλέπεις την ψυχή.Η καρδιά μας επιλογή, έξυπνος,φοβάσαι ένα χαμόγελο,Αλλά μόνο όταν ανοίξεις την ψυχή.και θέλω να ξυπνήσω.Πόσοι άνθρωποι που μπορείς να μιλήσεις.Πώς να κυματίζει σε λιγότερο σιωπηλός.Όταν η ελπίδα λεπτή γραμμή,Μας о S S δεξαμενή а и δίχτυ ь μεταξύ αυτών, ως μια απλή.Πόσοι άνθρωποι μπορούν να θλίψη,θέρμανση την ερώτηση,Πολύ λίγοι άνθρωποι, μπορεί να μάθεις,τη δική μου ζωή, τη σκιά τους.Όπως πολλοί άνθρωποι, καλύτερα να μιλήσεις,Ποιος δεν θα την θλίψη,Δεν εμπιστεύομαι.μπορεί να κρύβει κάτι από τον εαυτό μου.Θα βρούμε την ανθρώπινη πνευματική δύναμη,Ποιος την καρδιά και την ψυχή της, στα τυφλά,Πρέπει να καλέσεις κανέναν,Όταν η καταστροφή θα ανοίξει την πύλη μας.τους όπως πολλοί, δεν μπορεί να βρίσκονται σ 'ελεύθερη ο μονάδων,Η θλίψη μας και ευτυχισμένος δίχτυ и г б и π α 2 и,Επειδή μάλλον μόνο τους,Η Quercus súber του κόσμου μας αρέσει.- ο Έντουαρντ о в ε α