Как много тех, с кем можно лечь в п

Как много тех, с кем можно лечь в постель,
Как мало тех, с кем хочется проснуться,
И утром расставаясь улыбнуться,
И помахать рукой и улыбнуться,
И целый день волнуясь ждать вестей.
Как много тех, с кем можно просто жить,
Пить кофе утром, говорить и спорить,
С кем можно ездить отдыхать на море,
И как положено, и в радости и в горе,
Быть рядом, но при этом не любить.
Как мало тех, с кем хочется мечтать,
Смотреть, как облака роятся в небе,
Писать слова любви на первом снеге,
И думать лишь об этом человеке,
И счастья большего не знать и не желать.
Как мало тех, с кем можно помолчать,
Кто понимает с полуслова, с полувзгляда,
Кому не жалко год за годом отдавать,
И за кого ты, сможешь, как награду,
Любую боль, любую казнь принять.
Вот так и вьется эта канитель,
Легко встречаются, без боли расстаются,
Все почему? Все потому, что много тех,
С кем можно лечь в постель,
И мало тех, с кем хочется проснуться.
Мы мечемся, работа, быт, дела,
Кто хочет слышать, все же должен слушать,
А на бегу увидишь лишь тела,
Остановитесь, что бы видеть душу.
Мы выбираем сердцем, по уму,
Боимся на улыбку улыбнуться,
Но душу открываем лишь тому,
С которым и захочется проснуться.
Как много тех, с кем можно говорить,
Как мало тех, с кем трепетно молчанье,
Когда надежды тоненькая нить,
Меж нами, как простое пониманье.
Как много тех, с кем можно горевать,
Вопросами подогревать сомненья,
Как мало тех, с кем можно узнавать,
Себя, как своей жизни отраженье.
Как много тех, с кем лучше бы молчать,
Кому не проболтаться бы в печали,
Как мало тех, кому мы доверять
Могли бы то, что от себя скрывали.
С кем силы мы душевные найдем,
Кому душой и сердцем слепо верим,
Кого мы непременно позовем,
Когда беда откроет наши двери.
Как много их, с кем можно не мудря,
С кем мы печаль и радость пригубили,
Наверно только им благодаря,
Мы этот мир изменчивый любили.
Эдуард Асадов

Результаты (греческий) 1:

Πόσοι από αυτούς με τους οποίους μπορείτε να πάτε στο κρεβάτι
πώς ελάχιστοι είναι εκείνοι που θέλουν να ξυπνήσει το πρωί, και πάντα να χαμογελούν
,
και κύμα το χέρι του και το χαμόγελο όλη την ημέρα
νευρικά αναμονής ειδήσεις.
ως πολλοί από εκείνους με τους οποίους ζείτε,
Πιείτε τον καφέ το πρωί, να μιλάμε και υποστηρίζοντας, μπορείτε να βόλτα με τους οποίους
διακοπές δίπλα στη θάλασσα,
και όπως ήταν αναμενόμενο, και στην χαρά και στην θλίψη,
είναι κοντά, αλλά δεν αγάπη.
Πώς ελάχιστοι είναι εκείνοι που θέλουν να ονειρεύονται
δούμε πόσα σύννεφα στον ουρανό,
Γράψτε την λέξη αγάπη σχετικά με τα πρώτα χιόνια,
και μόνο να σκεφτεί για αυτό το πρόσωπο, όχι μεγαλύτερη ευτυχία
και ξέρετε και να κάνετε δεν θέλουν.
πόσο λίγοι από αυτούς με τους οποίους μπορείτε να καθίσετε σιωπηλή,
που κατανοεί απόλυτα, με μια ματιά να το
δεν πειράζει χρόνο με το χρόνο να δώσουμε
Και τον οποίο θα είστε σε θέση, ως ανταμοιβή,
κανένα πόνο, ποινή για να λάβει.
άνεμοι έτσι αυτό μωρολογία,
εύκολα ανταποκρίνονται, χωρίς το μέρος του πόνου,
όλα γιατί; Αυτό συμβαίνει γιατί πολλά από αυτά
που μπορώ να πάω για ύπνο,
και ελάχιστοι είναι εκείνοι Ποιος θέλει να ξυπνήσει επάνω.
μας mečemsâ, εργασίας, ζωής, θέμα,
που θέλει να ακούσει, πρέπει ακόμα να ακούτε στο τρέξιμο και θα δείτε
μόνο σώμα
τη διαμονή που θα δούμε την ψυχή.
επιλέγουμε καρδιά στο μυαλό, φοβούνται να χαμόγελο χαμόγελο

Αλλά η ψυχή να ανοίξει μόνο
που και πραγματικά θέλετε να ξυπνήσετε μέχρι
ως πολλοί από εκείνους με τους οποίους μπορείτε να μιλήσετε
πόσο λίγο εκείνους vibrantly molčan′e
όταν η ελπίδα είναι λεπτό νήμα
μεταξύ μας ως απλή όμορφες στιγμές.
όσο και των που να μπορούν να θρηνήσουν,
,
αμφιβολίες τα θερμαμένα ζητήματα όπως ελάχιστοι είναι εκείνοι που θεωρούν τους εαυτούς τους ως το
ζωή αντανάκλαση.
όπως πολλοί από εκείνους με τους οποίους θα κρατούσατε καλύτερα ήσυχη, όσους θα κάνω τούμπανο
στη θλίψη,
πόσο λίγο εκείνους στους οποίους έχουμε εμπιστοσύνη
θα κάτι από μια κρυφή.
που βρίσκουν την πνευματική δύναμη μας
που πιστεύουν τυφλά την καρδιά και την ψυχή, τους οποίους θα προσκαλέσουμε επίσης

όταν το πρόβλημα είναι να ανοίξει τις πόρτες μας.
ως πολλοί από αυτούς με τους οποίους μπορείτε να μην mudrea,
Τη θλίψη και την χαρά prigubili, πιθανώς λόγω της τους

αγαπάμε αλλαγή αυτό κόσμο.
Eduard Asadov

Результаты (греческий) 3:

Πόσο εκείνων με τους οποίους μπορείτε να βρίσκονται στο κρεβάτι,
πόσο λίγο αυτούς με τους οποίους δεν θέλετε ξυπνήστε,
και μάλιστα σήμερα το πρωί χαμόγελο,
και πόλη λίστες με το χέρι και χαμόγελο,
και μια ημέρα χωρίς να ανησυχείτε ότι θα μείνετε χωρίς να περιμένετε υποσχέθηκε.
Πόσο εκείνων με τους οποίους μπορείτε απλά να ζήσουν,
Πίνουν καφέ το πρωί, για να μιλήσει, και υποστηρίζουν,
με τους οποίους μπορείτε να χαλαρώσετε στην θάλασσα ακτές,
και, όπως έχει γίνει, και, σε χαρά και σε θλίψη,
είναι επόμενο να, αλλά αυτό δεν είναι αγάπη.
Πόσο λίγο αυτούς με τους οποίους δεν θέλετε όνειρο,
watch όπως τα σύννεφα στον ουρανό να ανακαλύψετε,
Γράψτε τις λέξεις αγάπη για το πρώτο χιόνι,
και σκέφτονται μόνο γι' αυτόν τον άνθρωπο,
ευτυχία και περισσότερο να μην ξέρουν και όχι πολύ.
Πόσο λίγο αυτούς με τους οποίους μπορείτε να κρατήσουν το στόμα τους κλειστό,
ο οποίος κατανοεί με κάτι περισσότερο από ό,τι, με τους συναδέλφους Κεντρικής Ασίας ομάδες,
οι οποίοι δεν είναι κακό για το χρόνο, για να δώσουν,
ΚΑΙ για τους οποίους είστε, εσείς, ως ανταμοιβή,
κάθε πόνο, καμία ποινή να λάβει.
Αυτό τρόπο και κατάργηση μαιάνδρων μέσα από αυτό το κόκκινο βελούδο,
είναι εύκολο να βρεθεί, χωρίς πόνο παρουσιάζοντας,
όλα γιατί; Και όλα αυτά επειδή υπάρχουν πολλές εκείνες
με όποιον μπορείτε να βρίσκονται στο κρεβάτι,
και δεν είναι λίγα τα,Με τους οποίους δεν θέλετε ξυπνήστε.
Εμείς мечемся, εργασία, την καλή διαβίωση των ζώων, τις περιπτώσεις,
που θέλει να ακούσει, το ίδιο πρέπει να ακούσουμε,
A για τον rush θα δείτε μόνο το σώμα,
ένα τέρμα, αυτό θα ήταν να δούμε κατά κεφαλήν.
Επιλέγουμε την καρδιά, νοημοσύνη,
φοβούνται να χαμογελούν να χαμογελάς,
Αλλά κατά κεφαλήν ανοίγουν μόνο,
με την οποία και θέλουν ξύπνημα.
Πόσο εκείνων με τους οποίους μπορείτε να μιλήσετε,
πόσο λίγα εκείνα, με τους οποίους αγενής молчанье,
όταν ελπίζει πολλά θόρυβοι επαναλαμβανόταν σε όλη την κόλλα σπειρώματος,
Διεθνείς μας, καθώς και ένα απλό пониманье.
Κατά πόσο αυτέςΜε τους οποίους μπορείτε να υποθετικά,
με θερμικά poscas το φωνάζετε,
πόσο λίγο εκείνων με τους οποίους μπορείτε να μάθετε,
αυτό καθαυτό, καθώς και η ζωή отраженье.
Πόσο εκείνων με τους οποίους είναι καλύτερο να παραμένουν σιωπηλοί,
οι οποίοι δεν είναι проболтаться θα σε θλίψη,
πόσο λίγα εκείναΣτους οποίους έχουμε εμπιστοσύνη
θα μπορούσε να είναι το γεγονός ότι, από μια κρυφή.
Με ποιον ψυχική δύναμη, βρίσκουμε,
ποιος καρδιά και ψυχή τυφλή εμπιστοσύνη,
τους οποίους εμείς αναγκαστικά πολιτικός είπε,
όταν η δυστυχία ανοίγει την πόρτα.
Πόσο τους, με τους οποίους μπορείτε να μην Mudrea φωτισμένο,
Με τους οποίους μας θλίψη και χαρά пригубили,
πιθανώς μόνο τους χάρη,
εμείς αυτόν τον κόσμο πλωτή αγαπημένους.
Έντουαρντ Asadov