Прыходжу на плошчу, зноўкі і зноў А

Прыходжу на плошчу, зноўкі і зноў
А з трыбуны нясецца стос пустых размоў.
Прыгожыя размовы і песьні пра хаўрус.
Вось трохі пагамонім і знікне Беларусь!

Згубілі культуру, забылісь пра гісторыю.
Вядзем сябе як трусы - на сваей тэрыторыі.
Ахвотна верым прышлым. Сваім ня давяраем!
Разводзім рукі ў бокі - Бо маем то, што маем!

Сення маўчым. А заўтра легка прадацца.
Так кум ідзе на кума, а брат ідзе - на брата!
Беларуская Ідэя - тэмат для спекуляцый!
Аддаем дзяржаву, а хутка страцім нацыю!

Дзе знойдзеш людзі, што ня маюць адвагі!
Ня маюць уласнай годнасці і самапавагі!
Калі кожны жывець у сваей хаце з боку!
У такога народу і героі з прыпёку!

За краіну крыўдую, а ў героі ня рвусь!
Бо ня цэніць герояў мая Беларусь!
Бо ня цэніць

На Луку паглядзіце - словам рубіць паленьні!
Ну і што, што без крыжа і што без сумленьня!
Ён адзін сярод тых, хто гатовы да бойкі.
Сярод тых, хто гатовы прабіцца ў героі!

Ён праз вогень прайшоў. Праз ваду пераплыў.
Быццам усё для краіны, для Людзей зрабіў!
І з мільёнамі нас ён ідзе ваяваць!
А тых, хто ня згодны загад ёсць - СТРАЛЯЦЬ!

Мае ўладу, байструк. Улез ў яе, як на лаву.
І халуі навокал крычаць яму - СЛАВА!
Трымаце мяне, бо ўжо нельга стрываць!
Дык колькі так можна - людзей зняважаць?!

А дзе тыя ўсе - каго ён катаваў,
У турмы саджаў ці ўначы забіваў?
Ды тыя усе, што аддалі жыццё?
Дзе яны ёсць? Дзе яны ёсць?

За краіну мне крыўдна, а ў героі ня рвусь!
Бо ня цэніць герояў мая Беларусь!
Бо ня цэніць

А на справе жыццё вельмі проста змяніць!
Проста выйсці на вуліцу. І ня смеціць!
Пакахаць сваю зямлю, сваю родную прыроду.
Адчуць сябе часткаю адзінага народу.

Бо мы ж не бязродныя. Мы - Беларусы!
З вагеньчыкам у вочы. З усмешкай на вуснах!
Трэба мець гонар і верыць у тое,
Што маем сваё, бо сваё - не чужое!

Без праваслаўных, каталікоў,
Усходніх, Заходніх ці Менчукоў.
Ветлівых, добрых і не ганарлівых.
Усе робячых разам. І разам - шчаслівых.

Уявіце краіну, дзе жывецца ў дастатку!
Дзе за праўду і словы не кідаюць за краткі.
Там, дзе шмат добрых рэчаў народ робіць наш.
Але справы, на жаль, выглядаюць інакш!

Результаты (белорусский) 1:

Прыходжу на плошчу, зноўкі І Зноў
А в е Трыбуна нясецца стос пустых размоў.
Прыгожыя Размова І Песьні пра хаўрус.
Вось трохі пагамонім І знікне Беларусь! Згубілі культуру, забылісь пра гісторыю. Вядзем сябе як трусы - на сваей тэрыторыі. Ахвотна Верым прышлось. Сваім ня давяраем! Разводзім рукі Ў бокі - Бо маем то, Што маем! Сёння маўчым. А заўтра лёгкая прадацца. Так кум ідзе на кума, а брат ідзе - на брата! Беларуская ідэя - тэмат для спекуляцый! Адда Дзяржава, а хутка Страцім нацыя! Дзе знойдзеш Людзі, Што ня маюць адвагі! Ня маюць уласнай годнасці І самапавагі! Калі скурныя жывець у сваей хаце з боку! У Такога народу І Героі з прыпеку! За Краіну крыўдую, а Ў Героі ня рвуся! Бо ня цэніць герояў мая Беларусь! Бо ня цэніць На Луку паглядзіце - словам рубіць паленьні! Ну і што, Што без крыжу І што без сумленьня! Ен Адзін сярод тых, хто Гатава ды Бойкі. Сярод тых, хто Гатава прабіцца Ў Героі! Ен Праз вогень прайшоў. Праз Ваду пераплыў. Быццам усё для Краіны, для Людзей зрабіў! І з мільенамі нас ен ідзе ваяваць! А тых, хто ня згодны загадзяць Ёсць - СТРАЛЯЦЬ! Маё ўладу, байструк. Улез Ў сам з сабою, як на лаву. І халуі навокал крычаць яму - СЛАВА! Трымаце Мяне, бо ўжо Нельга стрываць! Дык колькі так можна - людзей зняважаць?! А дзе тыя ўсё - каго ен катаваў, У Турмы саджаў ці ўначы забіваў? Ды тыя усё, Што аддалі жыццё? Дзе Яны Ёсць? Дзе Яны Ёсць? За Краіну мне Крыўдна, а Ў Героі ня рвуся! Бо ня цэніць герояў мая Беларусь! Бо ня цэніць А на справіліся жыццё вельмі простая змяніць! Проста выйсці на вуліцу. І ня смеціць! Пакахаць палю Зямля, палю Родная прырода. Адчуць сябе часткаю адзінага народу. Бо мы ж ня бязродныя. Мы - Беларусы! З вагеньчыкам у Вочы. З усмешкай на вуснах! Трэба мець гонар І верыць у Тое, Што маем сваё, бо сваё - ня чужое! Без праваслаўных, каталікоў, Усходніх, Заходніх ці Менчукоў. Ветлівых, добрых І ня ганарлівых. Усё робячых разам. І разам - шчаслівых. Уявіце Краіну, Дзе жывецца Ў дастатку! Дзе за праўду І слоў не кідаюць за краткі. Там, дзе Шмат добрых рэчаў народ робіць наш. Алё справіліся, на жаль, выглядаюць інакш!