„Скорчившийся мальчик" МИКЕЛАНДЖЕЛО

„Скорчившийся мальчик" МИКЕЛАНДЖЕЛО
Творчество великого скульптора, архитектора, художника и поэта эпохи Возрождения Микеланджело Буонарроти (1475—1564) представлено в собрании Эрмитажа скульптурой и маленькой фигуркой „Скованного раба" (выполненной из дерева и покрытой сверху воском). Скульптура „Скорчившийся мальчик" (в центре зала № 230) предназначалась для украшения гробницы правителей Флоренции герцогов Медичи, но не попала в последний вариант этого памятника. Скульптура закончена, однако на ней видны следы от ударов резца. Микеланджело работает в новой манере: не прибегая к окончательной обработке поверхности мрамора, он стремится прежде всего выявить главное содержание образа, подчеркнуть в нем определяющие черты. Скульптор создает выразительную фигуру скорчившегося мальчика. Голова его наклонена и лица почти не видно, но упруго согнутая спина и напряженные мускулы тела создают впечатление физической силы и одновременно внутренней собранности, усилия, направленного на преодоление боли. В период кризиса Возрождения, когда Микеланджело понял, что мечтам гуманистов о свободе человека не суждено сбыться, он часто обращается к образам, полным драматизма. Его герои противятся злу, борются, страдают. Подобные настроения сказались не только в „Скорчившемся мальчике", но и в „Скованном рабе". В них нет уже спокойствия и равновесия, свойственных искусству Леонардо и Рафаэля. Герои Микеланджело ведут борьбу и часто, подобно „Скованному рабу", оказываются не в состоянии сломить враждебные им силы.

„Портрет камеристки" Рубенса
Талант Рубенса-портретиста, быть может, наиболее ярко проявился в эрмитажном „Портрете камеристки". Придворная правительницы Нидерландов инфанты Изабеллы изображена погрудно на нейтральном фоне, без каких-либо аксессуаров, так что все внимание зрителя сосредоточено на ее лице. Строгие, резкие линии силуэта ее темного платья, узор плотных складок крахмального кружевного воротника подчеркивают нежность и хрупкость поэтичного облика девушки, мягкий женственный овал ее лица, гладкую прическу с легкими прядками выбивающихся на висках светлых волос. Лицо камеристки кажется трепетным, живым. Ощущаешь его теплоту, нежную мягкую поверхность кожи, румянец на щеках. Чуть вздрогнули и приподнялись тонкие брови, взгляд больших задумчивых серых глаз мечтательно устремлен мимо нас, вдаль. Рубенс создает в этом случае редкий для его искусства образец психологического портрета.
„Портрет старика в красном" Рембрандта
На этом портрете старик в красной одежде запечатлен в фас, крупным планом в неподвижной, устойчивой позе, подчеркивающей его сосредоточенность, глубокое раздумье. Он изображен на нейтральном фоне, который нельзя даже назвать фоном в обычном смысле (это не комната и не стена, но нечто пространственное — среда, в которой выделяется фигура человека вне связи с конкретной обстановкой и предметами, которые снизили бы и измельчили содержание произведения).
В картине два светлых пятна - лицо и руки. Но с какой удивительной глубиной, неслыханной до Рембрандта силой и выразительностью эти написанные в смелых обобщенных мазках лицо и руки рисуют нам сложный, многогранный образ, в котором отражена целая человеческая жизнь.
Широкие и быстрые красочные мазки, выступающие иногда объемно, делающие шероховатой и неровной поверхность холста, отличают поздние работы Рембрандта от картин большинства его современников. Художник избегает гладких, прилизанных поверхностей, кропотливого, мелочного выписывания деталей. Для Рембрандта это не было чем-то внешним, формальным. Картины подобного рода немыслимо представить себе написанными в гладкой эмалевой технике.
Картина манит, заставляет вглядываться и вглядываться в изображение старика. Не это ли есть высшее искусство – создать такой образ, что хочется смотреть и смотреть на него?
„Младенец Геракл, удушающий змей" РеЙнолдса
„Младенец Геракл, удушающий змей" - одна из лучших мифологических композиций мастера. Она создана по заказу Екатерины II в 1786—1788 годах. Выбор сюжета, как указывал сам художник, не был случаен. Повествуя о сверхъестественной силе Геракла, Рейнолдс напоминал о могуществе Российской империи. Подобный прием и обращение к античным образам характерны для художника-классициста.
Сюжет этого произведения заимствован Рейнолдсом у древнегреческого поэта Пиндара. У царицы Алкмены от Зевса рождается сын Геракл; ревнивая Гера — жена Зевса — решила расправиться с малюткой и подослала к нему змей. Рейнолдс изображает Геру сверху в облаках. Тщетно ожидает богиня осуществления задуманной мести. Напрасно в волнении бросается к сыну Алкмена. Могучий младенец уверенно душит змей. Пораженные, остановились у колыбели оракул Тиресий, муж Алкмены —царь Амфитрион, его свита и воины. Картина величественна и монументальна. Рейнолдс использует в ней многие приемы, характерные для искусства барокко (бурное движение, расположение фигур в два-три яруса, резкие контрасты света и теней и т. д.

Результаты (казахский) 1:

Микеланджело «Жастар Скорчившийся»
Ренессанс Микеланджело Buonarroti ұлы мүсінші, сәулетші, ақын және суретші құру (1475-1564) Эрмитаж және кішкентай көрсеткіш мүсін «қанатты құл» (ағаштан жасалған және балауыз қапталған) ұсынылған. . (бөлме санының 230 орталығында) Медичи Флоренция герцогы билеушілерінің қабір безендіру үшін арналған, бірақ бұл ескерткіштің соңғы нұсқасын енгізілген жоқ мүсін аяқталды, бірақ соққы кескішпен оның іздері «Жастар Скорчившийся» мүсіні жаңа тәсілмен Микеланджелоның жұмыстары:. жоқ мәрмәр бетінің соңғы өңдеуге, ол мүмкіндіктерді анықтау, оны ерекше атап, кескіннің негізгі мазмұнын анықтау үшін, ең алдымен, ұмтылады. мүсінші мәнерлеп мәнерлеп Скорчившийся бала жасайды. Оның басшысы қайтып қисайып және бет әрең көрінетін, бірақ Серпімділік бүгілген және дене шиеленісті бұлшық дене күшін әсер беріп, Оның кейіпкерлері, жамандық, күресті төтеп зардап шегеді. Ренессанс дағдарысы Микеланджело адам бостандығын гуманитарлық армандарыңыз емес, түсіндім, ол жиі драма толық, суреттер жатады барысында. ауырсынуды еңсеруге ішкі тәртіп, күш, ал. Мұндай көңіл Ол «Скорчившийся Жастар», сонымен қатар ғана емес әсер «Bound құл.» Олар тыныштық бар және Леонардо және Рафаэль өнер тән тепе-теңдік жоқ. «Bound құл» сияқты Батырлар Микеланджело күрес және жиі, дұшпандық оларға күш бұзуға қабілетсіз. Рубенс «горничную портреті» , бәлкім, ең анық Эрмитаж көрінеді Талант Рубенс портреті, «Портрет горничной.» Нидерланды Infanta Isabel билеушісі сот барлық Көрерменнің назарына оның атынан бағытталған, сондықтан оның қараңғы көйлек түс Күшті, өткір сызықтар, үлгі тығыз қыртыстарды крахмал шілтер жағасы қыздың ақындық имиджін нәзіктік пен хрупкость атап., кез келген керек-жарақтары жоқ, бейтарап аясында бюст көрсетеді, оның тұлға жұмсақ әйелдік сопақ , жеңіл бұрымды тегіс шаш шаштары ақшыл храмдар туралы дақпырт жатыр. горничная Face тірі, мазасыз, меніңше. Сіз оның жылу, тері нәзік жұмсақ бетін, қызғылт щеки сезінеді. Аздаған Изуми, және көтерді қасы, көз мечтательно біз бағытталған үлкен задумчивая сұр көзді, қашықтық . Рубенс, бұл жағдайда оның психологиялық портреті үшін өнер сирек үлгіні жасайды. «қызыл қарттарға портреті» Рембрандт қарттарға Бұл портрет қызыл киімді ой терең, оның фокус атап өтті, тіркелген, тұрақты қалыпта үлкейтілген, алдынан тұтқынға алынды. Ол тіпті әдеттегі мағынада фон (- адамның сан жөндеу жұмыстарын қысқартуға және жер еді нақты жағдайға және нысандарға байланысты стендтер онда қоршаған ортаны осы бөлме емес, қабырға, бірақ кеңістіктік нәрсе емес) деп аталады мүмкін емес бейтарап фонда, қарсы бейнеленген. Фильмде, екі жарқын дақтары - тұлға және қолдар. Бірақ таң тереңдігі, осы Рембрандт қуаты мен мәнерлеп батыл жалпылама мазке тұлға және қолды жазылған алдында неслыханна бізге адам өмірінің барлық көрсетеді кешенді, жан-жақты суретті, боялған. кең және жылдам түсті мазки, кейде көлемін міндетін атқарушы, дөрекі және біркелкі бетін қабылдау кенеп замандастарының көпшілігі Рембрандт картиналар соңғы жұмысын бар. суретші, тегіс, тегіс беттерін, қажырлы, ұсақ тағайындау егжей-болдырмауға мүмкіндік береді. Рембрандт үшін бұл формальды сыртқы нәрсе, болған жоқ. Осындай суреттер тегіс эмаль техника жазылған елестету мүмкін емес. кескіндеме манит жабыңдар және ескі адамның бейнесі изумленно құрайды. Бұл ең жоғары өнер емес - қарағыңыз және оған қарап келетін суретті жасау? «Сәбилер Богатырь жыландай тұншықтырып» Рейнольдс «Infant Богатырь жыландай тұншықтырып», - мифологиялық шығармаларды үздік шеберлерінің бірі. Бұл тиісінше, 1786-1788 жылы Екатерина II арқылы пайдалануға берілді. Суретші өзі атап ретінде, Көріністі таңдау, ол кездейсоқ емес еді. Геркулес табиғаттан тыс билік айтсам, Рейнольдс Ресей империясының билік еске салды. Мұндай әдіс және суретші-классигі тән ежелгі нысандарын апелляция. осы шығарманың сюжеті Рейнольдс ежелгі грек ақын Pindar қарызға алынады. Queen Alcmene кезде Зевса ұлы Геракл туған; қызғаншақ Hera - Зевс әйелі - бала шешу үшін шешім қабылдады, және жыландар оны жіберген. Рейнольдс бұлттарда үстіне Геру бейнеленген. Бекер жоспарланған кек богиня күтуге. Бекер қозғалған оның ұлы Alcmene кетеді. Mighty әрине бала жыландарды тұншықтырып. Әсер Oracle Tiresias, Amphitryon, нөкерлерін және жауынгерлердің -tsar Alcmene күйеуі бесігі тоқталды. Ұлы мен монументалды кескіндеме. Рейнольдс барокко өнері тән оның көптеген әдістері (жылдам қозғалыс, екі немесе үш Қабат позициялау, жарық пен көлеңке күрт Контрасты және т.б.. D. пайдаланады