Как много тех, с кем можно лечь в п

Как много тех, с кем можно лечь в постель,
Как мало тех, с кем хочется проснуться,
И утром расставаясь улыбнуться,
И помахать рукой и улыбнуться,
И целый день волнуясь ждать вестей.
Как много тех, с кем можно просто жить,
Пить кофе утром, говорить и спорить,
С кем можно ездить отдыхать на море,
И как положено, и в радости и в горе,
Быть рядом, но при этом не любить.
Как мало тех, с кем хочется мечтать,
Смотреть, как облака роятся в небе,
Писать слова любви на первом снеге,
И думать лишь об этом человеке,
И счастья большего не знать и не желать.
Как мало тех, с кем можно помолчать,
Кто понимает с полуслова, с полувзгляда,
Кому не жалко год за годом отдавать,
И за кого ты, сможешь, как награду,
Любую боль, любую казнь принять.
Вот так и вьется эта канитель,
Легко встречаются, без боли расстаются,
Все почему? Все потому, что много тех,
С кем можно лечь в постель,
И мало тех, с кем хочется проснуться.
Мы мечемся, работа, быт, дела,
Кто хочет слышать, все же должен слушать,
А на бегу увидишь лишь тела,
Остановитесь, что бы видеть душу.
Мы выбираем сердцем, по уму,
Боимся на улыбку улыбнуться,
Но душу открываем лишь тому,
С которым и захочется проснуться.
Как много тех, с кем можно говорить,
Как мало тех, с кем трепетно молчанье,
Когда надежды тоненькая нить,
Меж нами, как простое пониманье.
Как много тех, с кем можно горевать,
Вопросами подогревать сомненья,
Как мало тех, с кем можно узнавать,
Себя, как своей жизни отраженье.
Как много тех, с кем лучше бы молчать,
Кому не проболтаться бы в печали,
Как мало тех, кому мы доверять
Могли бы то, что от себя скрывали.
С кем силы мы душевные найдем,
Кому душой и сердцем слепо верим,
Кого мы непременно позовем,
Когда беда откроет наши двери.
Как много их, с кем можно не мудря,
С кем мы печаль и радость пригубили,
Наверно только им благодаря,
Мы этот мир изменчивый любили.
Эдуард Асадов

Результаты (польский) 1:

Jak Wieluniu oo Tych takich ktorými mozna isc zrobić Łóżka, JAK MALO Tych, którzy CHCA obudzić I porannych uśmiech I fali JEGO dloni i uśmiech, I Cały Dzień martwić SIĘ oczekiwania dla Wiadomościach. Jak Wieluniu oo Tych takich ktorými mozna TYLKO na żywo Napić SIĘ Kawy ráno, porozmawiać i Twierdza, Z kim jedziesz odpoczynku nad morzem, I zgodnie z oczekiwaniami IW Radości i smutku, Być w pobliżu, ale nie nie miłość. Jak Mało Tych, którzy CHCA marzyć, obejrzyj Jak ROI SIĘ W Niebo, Chmury napisz Słowo Miłość na Pierwszy śnieg, I TYLKO Myślec o Tym człowieku, mam szczescie nigdy wiecej nigdy nie wiem Chce. Jak Mało JEST Tych, którzy milczeć, Kto rozumie doskonale, Jedno Spojrzenie Kto nigdy nie przeszkadza ABY DAC Rok po Roku mam dla kogo mozna w nagrodę Żadnego Bolu, Wszelkie Kary zrobić podjęcia. I tak to Idzie th chaotyczny, łatwe zrobić spełnienia, bez Części Bol Dlaczego Randki? by dlatego, že Wiele z Tych przejść Kto moze zrobić Łóżka I kilka Osób z którego Chce sIĘ obudzić. Mamy mečemsâ, praca, Życie, Biznes, Kto Chce usłyszeć, Jeszcze sluchac W Trakcie Biegu bedzie zobaczyc TYLKO Ciało pobytu, Który zobaczy Duszy. Możemy wybrać serca umysłu, SIĘ Boi uśmiech uśmiech Ale dusza otwiera TYLKO Z Tym Ja Chce obudzić SIĘ. Jak Wieluniu z Tych takie ktorými mozna porozmawiać Jak Mało tych wibrująco molčan'e, KIEDY JEST Cienka Nić nadzieja Między Nami, JAK Proste, Piękne chwile. Jak Wieluniu oo tych takie ktorými moze smucić, Pytania zrobić ogrzania SIE wątpliwości, Jak jest mało tych takich ktorých MOŽNÁ dowiedzieÄ ‡ sIĘ Sam Jako Odbicie JEGO Życia. Jak Wieluniu oo tych takie ktorými aby Lepiej milczeć Kto sIĘ wygadać w smutku, JAK Mało tych możemy zaufać moze ZE zostały ukrywając od Siebie. z kim możemy znaleźć duchowe Siły Serce i duszę, którzy Slepo wierzyć kogo nazywamy, Gdy Kłopoty, ABY otworzyć drzwi. Jak Wieluniu z Nich z ktorých nie mozesz mudrea, Z kim smutku i Radości, prigubili Chyba TYLKO dzieki Mamy dziesięć Świat Zmienne Kochany. Eduard Asadov

Результаты (польский) 2:

Ilu z tych, z którymi można iść do łóżka,
jak mało tych, którzy chcą się obudzić,
a rano podziału uśmiechem
i pomachał i uśmiechnął się,
a cały dzień martwić czekając na wieści.
Ilu z tych, z którymi można po prostu żyć,
pić kawę w godzinach porannych, rozmowy i argumentując,
który mogę udać się na spoczynek na morzu,
a jak powinno być, w radości i smutku,
być blisko, ale nie miłość.
jak mało tych, którzy chcą, by marzyć, by
wyglądać chmury roi na niebie ,
aby napisać słowo miłość na pierwszy śnieg,
i myśleć tylko o człowieku,
i szczęścia więcej nie wiedzą i nie chcą.
Jak niewielu z tych, z którymi możesz być spokojny,
który doskonale rozumie, poluvzglyada,
który nie przeszkadza w roku, aby dać cały rok,
oraz dla których będzie można, jako nagrodę,
bólu, żadnych kar podjąć.
tak to tka GIMP,
łatwe do spełnienia, zerwać bez bólu,
dlaczego? To dlatego, że wiele z tych,
którzy nie pójdę do łóżka,
a kilka z tych, z którymi chcesz się obudzić.
W pośpiechu, pracy, życia, biznesu,
który chce usłyszeć, jeszcze słuchać,
ale tylko ciało widzisz na metę
pobyt, że będzie zobaczyć duszę.
Wybieramy serce, umysł,
boją się uśmiechnąć się uśmiechnąć,
ale dusza otwarta tylko do tych,
z którymi chcą się obudzić.
Jak wielu z tych, z którymi można rozmawiać,
jak mało tych, którzy pielęgnowali ciszę,
gdy cała nadzieja jest szczupła gwint
Między nami, jako prostego zrozumienia.
jak wielu z tych, z którymi mogą się smucić,
pytania z podgrzewaną wątpliwości,
jak niewielu z tych, z którymi można się dowiedzieć
, jak jego odbicie życia. sam
Ilu z tych, z którymi lepiej byłoby milczeć,
którzy nie wygadać się będzie w żałobie,
jak mało tych, którym ufamy
Czy ten sam ukryty.
, który zmusza jesteśmy szczerzy, znajdziemy
to serce i dusza ślepo wierzyć,
którego na pewno zwróci,
kiedy kłopoty otworzy nasze drzwi.
Ilu z nich, z którymi nie może być mądry,
którego możemy wypić smutek i radość,
myślę, że to właśnie z powodu,
uwielbialiśmy ten świat niepewny.
Eduard Asadov

Результаты (польский) 3:

jak wielu ludzi może leżeć w łóżku.jak mały tych, którzy chcą się obudzića rano na uśmiechi fala i uśmiechaj się.i cały dzień martwiłam się, czekając na wieści.jak wielu ludzi może mieć proste życie.napić się kawy z rana, gadać i kłótni.kto może iść odpocząć na morzui właściwie, w radości i smutku.by być blisko, ale to nie jest miłość.jak dużo ludzi chce śnićobserwuj chmury niedźwiedzia w niebienapisz słowa miłości w śniegu.i pomyśleć o osobiei szczęście więcej nie wiem i nie chcę.jak niewielu ludzi potrafi być cicho.kto rozumie całkowicie, z полувзгляда,kto nie jest rok po roku, aby daći co możesz zrobić, jako nagrodę.żadnego bólu, żadnej kary.więc to wszystko...łatwo się ból bez zerwania.dlaczego?ponieważ wiele osóbz kim mogę leżeć w łóżku.i kilku z tych, którzy chcą się obudzić.przygotowujemy, pracy, życiu, rzeczykto chce usłyszeć, wciąż musimy wysłuchiwaći zobaczysz się ciało.przestań, co byłoby duszy.wybieramy serce i umysł.obawiam się, że się uśmiechać,ale dusza otwartez kim chcesz się obudzić.ilu ludzi możesz mówićjak ci, którzy nie twój pokój.jak mam cienkiej nicimiędzy nami, jak proste пониманье.jak wielu ludzi może się smucićjest gorąco.jak można się nauczyć.jak twoje życie отраженье.jak wielu z tych, którzy wolą milczećnie kręć się w rozpaczy.jak te, które mamy nadziejęto, co ukrywasz.- życie to dusza odnajdziekto jest sercem i duszą ślepo wierzyćto, co nazywamykiedy otworzymy drzwi.jak wielu, którzy nie mogą:co my пригубили smutku, i radości.myślę, że dziękipodobał nam się ten świat się zmienia.eduard asadov